Korek, środek do korkowania butelek w celu zachowania jakości wina. W przemyśle winiarskim stosowane są dwa rodzaje korka: korek i korek polietylenowy. Korki produkowane są z przetworzonej kory dębu korkowego. Rozróżnia się korki aksamitne, półwelurowe, średnie i proste. Mogą być całe, klejone i złożone (z klejonej lub prasowanej kruszonki). Korki aksamitne przygotowywane są z najlepszych odmian kory korkowej: nie posiadają porów i charakteryzują się dobrą elastycznością. W przypadku korków półwelurowych dopuszczalna jest drobna porowatość. Służą do korkowania win rocznikowych, win typu vintage, półwytrawnych, półsłodkich i musujących. Średnie i proste korki mogą mieć większą porowatość bez wpływu na ich gęstość, nieprzepuszczalność i elastyczność. Podstawowe rozmiary korków (średnica x wysokość w mm): do wina - koniak 21 x 25, 21 x 30, 23 x 35, 24 x 40; do szampana 32 x 50. Przed użyciem korki są namaczane w celu nadania im większej elastyczności, następnie traktowane 2% roztworem SO2 i odwirowywane w celu odwodnienia porów. Główną zaletą korków jest ich wysoka elastyczność, która zapewnia całkowitą ochronę wina i izolację od powietrza zewnętrznego. Korki polietylenowe są cylindrami z żebrami uszczelniającymi lub bez, z otwartym lub zamkniętym dnem. Produkowane z polietylenu metodą wtryskową. Rozróżnia się korki z polietylenu do korkowania szampana, win musujących i gazowanych (wysyłkowe, ekspedycyjne); do korkowania win spokojnych i koniaków (korki łączone i sutkowe). Korki polietylenowe powinny wytrzymać nadciśnienie od 784 do 1176 kPa. Ich powierzchnia nie może zawierać pęknięć, inkrustacji, zacieków, zanieczyszczeń i substancji obcych. Przed użyciem korki należy umyć wodą w celu usunięcia pyłu i pozostałości polietylenu oraz zdezynfekować 2% roztworem SO2. Chociaż korki polietylenowe są gorszej jakości niż korki naturalne, są znacznie tańsze w produkcji i dlatego są szeroko stosowane w przemyśle winiarskim.

Źródła: Teoria i praktyka winiarstwa: przetłumaczone z francuskiego, - Moskwa