Istnieją trzy rodzaje kształtowania cen w winiarniach: cena przedsiębiorstwa hurtowego, cena wolnego przedsiębiorstwa i cena detaliczna. Cena hurtowa składa się z całkowitego kosztu produkcji i planowanego zysku. Cena ta jest używana do obliczania wielkości produkcji sprzedanej, zbywalnej i brutto. Na podstawie ceny hurtowej oblicz uzyskany zysk. Cena hurtowa firmy jest ceną, po której produkty są sprzedawane w sieci handlowej do różnych miejsc sprzedaży. Składa się ona z ceny hurtowej plus akcyza plus podatek od wartości dodanej. Po sprzedaży produktów po cenie wolnorynkowej, przychód jest przekazywany do dyspozycji przedsiębiorstwa. Podatek akcyzowy i podatek od wartości dodanej trafiają do budżetu państwa. Cena detaliczna jest ceną, po której produkty winiarskie są sprzedawane społeczeństwu przez detalistów. Jest ona wyższa od ceny wolnej sprzedaży przedsiębiorstwa o kwotę rabatu handlowego, który organizacje handlowe otrzymują w celu zrekompensowania wydatków związanych ze sprzedażą produktów ludności (reklama, koszty transportu, wynagrodzenia sprzedawców) oraz w celu uzyskania zysku. Przy ustalaniu cen na podstawie cen akceptowanych na właściwym rynku stosuje się takie ceny, które utrzymują się na stałym poziomie w odniesieniu do odpowiednich towarów przez długi okres w określonych warunkach rynkowych. Metoda aukcyjna określania cen win kolekcjonerskich jest stosowana na rynkach hurtowych, rynkach towarowych, rynkach papierów wartościowych itp. Praktykowane są dwie odmiany ustalania cen:

Metoda licytacji rosnącej, w której najpierw ogłaszana jest najniższa cena, a następnie cena wzrasta ("Kto jest najwyższy? "Metoda malejącej aukcji, gdzie najwyższa cena jest nazywany pierwszy i jeśli nie ma kupca na tę cenę, a następnie jest stopniowo zmniejszana do gwarantowanej sprzedaży wina.