Oznaczenie kwasu winowego wykonuje się metodą kolorymetryczną opartą na zdolności metawanadanu amonu do tworzenia czerwonego związku z jonami winianowymi. Próbka wina jest najpierw odbarwiana za pomocą węgla aktywnego. Intensywność barwy roztworu określa się za pomocą fotoelektrokolorymetru przy długości fali 530 nm. Krzywa kalibracyjna jest wykreślana w stosunku do wzorcowego roztworu kwasu winowego. Przy obliczaniu stężenia kwasu winowego (g/dm3) dodaje się poprawkę na kwasowość miareczkową wynoszącą 0,05 (T-B), gdzie B oznacza stężenie kwasu winowego stwierdzone na krzywej kalibracyjnej, T oznacza kwasowość miareczkową. Istnieje również uproszczona wersja metody kolorymetrycznej, która nie wymaga odbarwiania próbki. Inne metody oznaczania kwasu winowego opierają się na jego wytrącaniu z próbki wina przez działanie alkoholowego roztworu KS1 i następnie oznaczaniu jonów winianowych w osadzie przez miareczkowanie lub ważenie masy osadu.

Literatura: Metody kontroli technochemicznej i mikrobiologicznej w produkcji wina / pod red. G.G. Valuiko. - — М., 1990.