Eter enantynowy, olejek koniakowy, wtórny produkt fermentacji alkoholowej; wchodzi w skład wina i koniaku (zob. etery wina i koniaku). W czystej postaci jest bezbarwną, łatwo poruszającą się cieczą o ostrym mydlanym smaku i zapachu, dobrze rozpuszczalną w alkoholu, eterze siarkowym i naftowym, nierozpuszczalną w wodzie; temperatura wrzenia 225-230°C. Składa się z mieszaniny estrów kwasów tłuszczowych, głównie estrów kwasu kaprylowego i kaprynowego, alkoholi etylowych i izoamylowych. Ester enantu występuje głównie w drożdżach winiarskich. Otrzymuje się go w procesie przetwarzania drożdży po destylacji surowego alkoholu w destylatorach okresowych. Z chwilą, gdy stężenie kondensatu na wylocie skraplacza spadnie do zera, kolumna wzmacniająca i deflagmator zostają wyłączone, do kostki zostaje podany silny strumień ostrej pary wodnej i następuje destylacja estru enantowego. Ta ostatnia zbiera się w specjalnym zbiorniku na powierzchni destylatu, tworząc stałą warstwę jasnobrązowej oleistej cieczy, w miarę jej gromadzenia się jest zlewana do oddzielnego pojemnika. Ester enantu jest poddawany drugiej destylacji z ostrą parą wodną w celu oczyszczenia z zanieczyszczeń i odbarwienia. Ester enantu jest oddzielany od kondensatu za pomocą lejka rozdzielającego. Z 1 t drożdży można otrzymać 400 g estru enantu. Eter enantynowy jest stosowany w przemyśle spożywczym i perfumeryjnym.

Źródła: Razuvaev N.I. Kompleksowe przetwarzanie wtórnych produktów winiarskich. - Moskwa.