Korek jest prawie idealnym korkiem. Zamyka szczelnie butelkę, przepuszcza niewielką ilość powietrza i ma neutralny smak. Nie jest to jednak 100% gwarancja zamknięcia korka.

Rzymianie, wraz z żywicą i lakierem, używali korka do korkowania dzbanów z winem. Ale korek został wprowadzony do powszechnego użytku dopiero w XVII wieku, po wynalezieniu butelek do wina. Jednak korek nie zawsze spełnia swoje funkcje. Często zdarza się, że butelki zaczynają przeciekać, a nawet gorzej, wino nabiera nieprzyjemnego tonu korka. Istnieje około 50 lotnych substancji, z którymi reaguje wino. Wielu producentów wina uważa, że jakość korka znacznie się obniża, podczas gdy wielkość produkcji wina wzrasta. Próbują oni znaleźć alternatywę dla korka i można powiedzieć, że ją znaleźli - jest nią korek silikonowy.

Na podstawie wyglądu korka nie można stwierdzić, czy jest on zanieczyszczony trichloranizolem, czy nie. W sumie w naturalnym korku znajduje się około 50 lotnych substancji, które mogą powodować korkowaty odcień w winie.

Skąd bierze się zapach korka?

Wino o korkowym smaku lub zapachu jest uważane za wino z wadą. Winowajcą jest substancja zwana trichloroanizolem. Powstaje, gdy związki zawierające chlor, które zostały użyte do wybielania korka, reagują z fenolami zawartymi w naturalnej korze dębu. Produktem tej reakcji są niewidoczne dla oka grzyby pleśniowe, które pokrywają korek (nie ma to nic wspólnego z pleśnią, która często jest widoczna na zewnętrznej powierzchni korka). Zewnętrznie korki porażone trichloranizolem nie różnią się od zdrowych korków. W połowie lat 80-tych korki przestały wybielać się chlorem, ale ton korka w winie nie zniknął.

Dzieje się tak dlatego, że chlor jest wszechobecny (znajduje się w wodzie z kranu, środkach do konserwacji drewna, itp.) i może powodować uszkodzenia korka nawet w niewielkich ilościach. A niebielone korki mogą zostać zaatakowane przez grzyby pleśniowe Aspergillus, Penicillium. Są one obecne zarówno w magazynach producentów korka, jak i w piwnicach winiarzy. W takich przypadkach, przyczyną tonu korka nie jest już trichloroanizol, ale inne substancje.

Silikonowe zatyczki zamiast korków

Wraz ze wzrostem produkcji wina na całym świecie zaczęło brakować korka, przynajmniej tego dobrej jakości. Zakręcane kapsle metalowe są coraz częściej stosowane do prostych win stołowych, a także do win gatunkowych w butelkach o pojemności 1 litra, które nie są przeznaczone do długotrwałego przechowywania. Coraz większą popularnością cieszą się również korki silikonowe. Zasadniczo jest on podobny do korka: składa się ze spienionych polimerów o nieprzepuszczających powietrza elastycznych porach. Po ściśnięciu korek ten nie rozciąga się w szyjce butelki. Tak jest przynajmniej w przypadku wysokiej jakości korków silikonowych. Siła impulsu powrotnego, jak to się nazywa w języku fachowym, ciśnienie doświadczane przez ściśniętą nakrętkę w szyjce butelki jest mniej więcej taka sama jak w przypadku korka. Wino nie wypływa z butelki, ale następuje wymiana powietrza.

Wysokiej jakości korek o długości 60mm z niewielką ilością porów. Odpowiedni do korkowania czerwonych win przeznaczonych do długotrwałego przechowywania Połączony korek do szampana, którego górna część składa się z prasowanych pozostałości kory dębowej, a dolna część składa się z całej kory Prasowany korek z pozostałości kory dębowej. Korek syntetyczny wykonany z octanu etylowo-winylu jest nieszkodliwy dla zdrowia, nie posiada elastyczności korka, ale jest tańszy. Często używane do korkowania prostych win