Szukasz pozycjonowanie Kraków ? Letnia promocja Zobacz!!!

Europa (greckie: Europa, od asyryjskiego: zachód), część świata, zachodnia część kontynentu euroazjatyckiego. Powierzchnia z wyspami wynosi 10,5 mln km2. Liczba ludności - 784 mln. Średnia wysokość nad poziomem morza wynosi około 300 m, a maksymalna wysokość 4.807 m (Mont Blanc). Kraj jest płaski - góry zajmują ok. 17% powierzchni lądu. Na większości obszaru, na którym uprawia się winogrona, panuje klimat umiarkowany (oceaniczny na zachodzie i kontynentalny na wschodzie), subarktyczny i arktyczny na wyspach północnych oraz śródziemnomorski w Europie południowej. Gleby winnic są bardzo zróżnicowane - można znaleźć bielicowe, szare i brązowe lasy, chernozem, czerwone, brązowe i inne typy.

Uprawa winorośli i produkcja wina w Europie

W Europie uprawa winorośli była pierwotnie rozpowszechniona w południowej części, na obszarach o łagodnych, bezmroźnych zimach i suchych, gorących latach. Około 3.000 lat temu uprawa winorośli rozkwitła w Grecji, Rzymie, a później we Francji. Stopniowo winnice były sadzone w bardziej północnych obszarach o mniej korzystnych warunkach klimatycznych. Stopniowo winnice były sadzone w północnych obszarach o mniej korzystnych warunkach klimatycznych. Europejska uprawa winorośli i produkcja wina osiągnęła swój szczyt pod koniec XVII i na początku XVIII wieku. Główne szkody dla europejskiego przemysłu uprawy winorośli i winiarstwa zostały spowodowane przez import północnoamerykańskich winorośli w drugiej połowie 19 wieku. Porażały ją również oidium, mączniak, a zwłaszcza filoksera, wprowadzona z Ameryki Północnej w drugiej połowie XIX wieku. Według danych z 2002 r. w Europie obsadzono 7640 tys. ha winnic, co stanowi 72 % światowej powierzchni plantacji, a zbiory brutto winogron wyniosły 495110 tys. ton, czyli ok. 65 % światowych zbiorów. W krajach tradycyjnie uprawiających winorośl - Włoszech, Francji i Hiszpanii - gdzie znajduje się 40% winnic na świecie, powierzchnia upraw winorośli jest ograniczona lub maleje. Podobną tendencję, choć nieco mniej wyraźną, można zaobserwować we wszystkich pozostałych europejskich krajach winiarskich. Hierarchia głównych krajów uprawiających winorośl według powierzchni jest następująca: Hiszpania, Włochy i Francja. Na terenie EWG znajduje się 26% winnic na świecie. Przy stosunkowo stabilnej całkowitej powierzchni winnic w Europie, zbiory brutto winogron technicznych i stołowych stale rosną dzięki intensyfikacji upraw i zakładaniu nowych plantacji w warunkach zapewniających maksymalne plony. Podczas gdy ogólna tendencja zmierza w kierunku wyższych plonów winogron, ulegają one znacznym wahaniom w zależności od regionu. W Hiszpanii, gdzie winogrona uprawia się na glebach podatnych na suszę, plony są niskie; w innych krajach, takich jak na przykład Francja, ustala się maksymalne możliwe plony w celu uzyskania win wysokiej jakości.

Oprócz stosunkowo dużych gospodarstw prywatnych, istnieje również wiele małych gospodarstw. Winogrona są produkowane albo na potrzeby konsumpcji prywatnej z niewielką sprzedażą nadwyżek, albo stanowią główne źródło utrzymania właściciela. Kraje europejskie produkują 302806 tys. hektolitrów, czyli 74% światowej produkcji wina. Produkcja wina w Europie stale rośnie, zarówno w krajach o tradycyjnej uprawie winorośli, jak i w krajach, w których uprawa winorośli jest stosunkowo nowa. Trzy kraje europejskie (Włochy, Francja, Hiszpania) produkują ponad połowę światowego wina. Główne kategorie produkowanych win to wina stołowe, wina wysokiej jakości, wina specjalne i wina musujące. Stosunek win białych do czerwonych jest różny: we Francji i Portugalii produkuje się głównie wina czerwone (odpowiednio 79% i 67%), w Austrii, Czechach, Niemczech, na Węgrzech, w Grecji i Szwajcarii - białe (odpowiednio 99, 90, 85, 85, 86 i 63%). Polityka państwa w stosunku do produkcji wina jest determinowana poziomem, stanem i perspektywami rozwoju przemysłu winiarskiego. W krajach wschodzących produkujących wino istnieje tendencja do zwiększania produkcji i poprawy jakości produktu. Badania i rozwój są podporządkowane tym celom. W krajach o wysoko rozwiniętym winiarstwie i znacznej nadwyżce produkcji nad popytem (np. Francja, Włochy) sektor badawczy koncentruje się nie na zwiększaniu plonów, ale na poprawie jakości i poszukiwaniu nowych możliwości wykorzystania winogron. W tych krajach podejmowane są działania mające na celu ograniczenie produkcji winogron. W Europie dominują duże, nowoczesne, zmechanizowane zakłady przetwórstwa winogron, produkcji wina i butelkowania. Są to przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielcze i prywatne. W tym ostatnim, wino jest również produkowane przez małych prywatnych właścicieli. W wielu krajach europejskich, w których część ludności wiejskiej utrzymuje się z produkcji winogron i wina, wahania plonów, cen na rynku krajowym i światowym oraz wielkości przywozu powodują problemy społeczne. Nadprodukcja win o miernej jakości w europejskich krajach tradycyjnego winiarstwa, która stwarza poważne trudności ekonomiczne, doprowadziła do poszukiwania środków mających na celu wyeliminowanie tych nadwyżek, wpływając na ogólną orientację i charakter produkcji wina. Obejmują one politykę poprawy jakości produktów winiarskich, rozszerzenie produkcji winogron stołowych, wykorzystanie winogron do nowych celów (produkcja cukru gronowego, barwników spożywczych), tworzenie nowych rodzajów napojów (wina niskoalkoholowe, wina musujące lub niemusujące, czyste lub zmieszane z sokami owocowymi itp. W 2002 r. produkcja suszonych winogron w Europie wyniosła 1 849 000 ct, głównie w Grecji (1 320 000 ct), Hiszpanii (53 000 ct) i we Włoszech (1 000 ct).

W 2006 r. spożycie wina w Europie osiągnęło 238 406 tys. hektolitrów i wzrasta ze względu na wzrost popytu w krajach o niskim poziomie produkcji lub w krajach nieprodukujących, ale pozostaje w tyle za wzrostem produkcji wina. Europa jest podzielona na trzy grupy według ilości wina spożywanego na jednego mieszkańca. Pierwsza grupa składa się z krajów tradycyjnie produkujących wino i będących jego dużymi konsumentami (Włochy, Francja, Hiszpania i Portugalia), gdzie roczne spożycie na głowę mieszkańca wynosi 70-90 l. Spożycie wina w tych krajach stopniowo maleje, przy czym popyt na wina z nazwą pochodzenia rośnie, a na wina zwykłe maleje. Druga grupa obejmuje kraje o średniej konsumpcji per capita wynoszącej 10-50 litrów (Niemcy, Austria, Belgia, Bułgaria, Grecja, Węgry, Luksemburg, Rumunia, Szwajcaria, Republika Czeska i kraje byłej Jugosławii). Trzecia grupa obejmuje kraje, które spożywają mniej niż 10 litrów wina na mieszkańca (Niemcy, Dania, Finlandia, Irlandia, Norwegia, Polska, Wielka Brytania, Szwecja).

Wielkość międzynarodowego handlu winem w Europie zmienia się w zależności od zbiorów winogron. W 2006 roku eksport wina wyniósł 58 540 tys. hektolitrów, a import 46538 tys. hektolitrów.