Metoda miareczkowania kwasowo-zasadowego, metoda analizy objętościowej, która polega na stopniowym dodawaniu roztworu o znanym stężeniu (roztwór mianowany) do roztworu, który ma być analizowany.
Opiera się ona na reakcji neutralizacji. Wynik miareczkowania oblicza się na podstawie objętości i stężenia roztworu podstawowego w punkcie równoważności. Przy oznaczaniu kwasów roztworami roboczymi są zasady KON, NaOH (alkalimetria), przy oznaczaniu zasad - mocne kwasy HC1, H2S04 (acydymetria). Podczas procesu miareczkowania następuje stopniowa zmiana pH roztworu ze szczególnie gwałtownym skokiem w pobliżu punktu równoważnikowego. Do ustalenia punktu końcowego miareczkowania stosuje się wskaźniki chemiczne (lakmus, fenoloftaleina, tymoloftaleina, oranż metylowy, metylrot itp. W miareczkowaniu wizualnym przy stosowaniu roztworów roboczych o niskim stężeniu (0,1 n i poniżej) błąd miareczkowania jest niewielki. Dokładniejsze wyniki uzyskuje się w miareczkowaniu potencjometrycznym i konduktometrycznym, w którym pH roztworu lub jego przewodność mierzone są równolegle z procesem neutralizacji. Metoda miareczkowania kwasowo-zasadowego jest szeroko stosowana w kontroli technologii winiarstwa do oznaczania miareczkowych i lotnych kwasów - winowego, jabłkowego, bursztynowego, cytrynowego i węglowego.
Literatura: Chemiczna i technologiczna kontrola produkcji wina / pod redakcją G.G. Agabaliyants. - Moskwa, 1969; Kreszczkow A.P. Podstawy chemii analitycznej. - 4-th ed. - Moskwa, 1996. - Księga 2.
