Szukasz pozycjonowanie Kraków ? Letnia promocja Zobacz!!!

Turcja, Republika Turecka (Tiirkiye Cumhuriyeti), państwo w zachodniej Azji i południowo-wschodniej Europie. 97% jej terytorium znajduje się w Azji (Anatolia), 3% w Europie na półwyspie Bałkańskim SW (Tracja Wschodnia). Powierzchnia kraju wynosi 780 tys. km2. Jego populacja wynosi 73 miliony. (2005). Stolicą kraju jest Ankara. Turcja jest krajem górzystym. Prawie całe jej terytorium zajmuje Płaskowyż Azji Mniejszej, w skład którego wchodzą góry marginalne (Pontyjskie i Taurus) oraz leżący między nimi Płaskowyż Anatolijski. Niskie równiny są nieliczne i ograniczają się do niektórych odcinków wybrzeża i ujść rzek. Turcja jest oblewana przez Morze Czarne od północy, Morze Egejskie od południa i Morze Śródziemne od południa. Na płaskowyżach śródlądowych przeważają szare i jasnobrązowe gleby półpustynne, a na suchych stepach gleby kasztanowe. Solonchaks są powszechne na dnie depresji, pustynne szare gleby na płaskowyżach, gleby brązowe w obszarach przybrzeżnych, czerwone ziemie i brązowe gleby górsko-leśne w wilgotnych subtropikalnych N-V. Klimat jest śródziemnomorski w południowych i zachodnich obszarach przybrzeżnych, jednolicie wilgotny na północnym wschodzie i kontynentalny w głębi kraju, z zimnymi zimami i gorącymi, suchymi latami. Średnia temperatura stycznia waha się od 5° C na północy do 10° C na południu na nizinach i od 0° 5° C na 3 do - 15° C na wschodzie na płaskowyżach wewnętrznych. Średnia temperatura lipca wynosi 22-24°C na wybrzeżach Morza Czarnego i Morza Marmara oraz 25°C do 32°C na wybrzeżach Morza Egejskiego i Morza Śródziemnego. Maksimum opadów (2500-3000 mm) przypada na zewnętrzne stoki Gór Pontyjskich i Taurusu, a minimum opadów (200-300 mm) na zaplecze Płaskowyżu Anatolijskiego. Główne rzeki to Eufrat, Tygrys. Kyzyl-Irmak, i Sakarya.

Plantacja winogron w regionie Marmara

Uprawa winorośli i produkcja wina w Turcji.

Uprawa winorośli w Turcji znana jest od VIII-VI w. p.n.e., o czym świadczą dokumenty historyczne znalezione podczas wykopalisk archeologicznych oraz narzędzia, które dają wyobrażenie o uprawie winogron i rozwoju winiarstwa. Klimat i ukształtowanie terenu w Turcji sprzyjają uprawie winorośli. W czasach Hetytów, Fenicjan, Lidyjczyków, Frygian i Rzymian (Bizantyjczyków) winogrona i wino były głównymi produktami dostarczanymi do różnych części Europy z Anatolii, wybrzeża Morza Egejskiego i Tracji, gdzie uprawa winorośli i produkcja wina były wysoko cenione. W okresie osmańskim i seldżuckim rozwój uprawy winorośli miał na celu zaspokojenie zapotrzebowania miejscowej ludności na świeże winogrona, sok winogronowy. Po powstaniu Republiki Turcji uprawa winorośli zaczęła się systematycznie rozwijać w oparciu o przyjęte programy. Głównym kierunkiem uprawy winorośli była uprawa wysokiej jakości wydajnych odmian stołowych (do świeżego spożycia i suszenia) oraz odmian winnych (do produkcji wina i soku winogronowego). Uprawa winorośli jest prowadzona we wszystkich regionach kraju, ale główne obszary winnic są skoncentrowane w środkowej i południowo-wschodniej Anatolii, a także w regionie Morza Egejskiego (zob. tabela).

Rozwój uprawy winorośli w regionach Turcji

(2004)

Pod względem powierzchni winnic (755 tys. ha) Turcja zajmuje 5. miejsce na świecie (2004) i 6. miejsce pod względem produkcji winogron (39 mln ton). 25% winogron przeznacza się do spożycia w stanie świeżym, 35% - do suszenia, 40% - do przygotowania soku winogronowego i wina. Region Morza Egejskiego produkuje winogrona Sultani (Kishmish white oval), które są w całości eksportowane w formie suszonej; region Marmara produkuje wysokiej jakości winogrona do produkcji wina, jak również do spożycia w stanie świeżym. region Morza Śródziemnego specjalizuje się w produkcji wczesnych winogron stołowych. W środkowej, południowo-wschodniej i wschodniej Anatolii, w regionie Morza Czarnego uprawia się winogrona do produkcji wina, soku winogronowego i sułtanek. Do najczęściej spotykanych odmian winogron należą: winogrona stołowe - Chaush, Hafizali, Razaki, Alphonse Lavallee, Cardinal, Tarsus beyazi, Muscule, Besni, Kozak beyazi, Kozak siyahi, Gimra, Italia, Perlet, Muhammediye; techniczne - Semillon, Yapınjak, Papazkarasy, Adakarasy, Game, Vasilaki, Jinsaut, Bornava miskety, Chal karasy, Narınji, Okuzgezü, Emir, Dimrit, Rumi biały, itp.Do suszenia - Sultani, Yuvarlak, Dimrit, Rumi biały, Dymyshky.

Uprawa winorośli jest odkryta, w większości nawadniana. Dlatego część plantacji winorośli jest uprawiana bez wsparcia (vrasstil). Uprawa winorośli na terenach porażonych filokserą jest szczepiona. Główne stosowane podkładki to: Rupestris du Lo, Berlandieri x Riparia Kober 5B, Shasla x Berlandieri 41 - B, Berlandieri x Rupestris Richter 99, Berlandieri x Rupestris Richter 110,140 Ruggieri, Berlandieri x Riparia 420 A. Sadzonki dostarczane są przez państwową firmę Asma Fidanlıkları oraz prywatnych producentów. Turcja eksportuje świeże winogrona (25.000 ton rocznie) do Niemiec, Austrii, Wielkiej Brytanii, Szwajcarii, Holandii, Jordanii, Arabii Saudyjskiej i Kuwejtu; sułtanki (100.000 ton) do Wielkiej Brytanii, Holandii, Niemiec i Włoch. Przemysł winiarski w Turcji jest stosunkowo młodą branżą. Produkcja wina stała się monopolem państwowym dopiero w 1927 roku. Winiarnie dzielą się na 2 kategorie: państwowe monopolowe, wyposażone w nowoczesne maszyny, oraz prywatne, które są małymi rzemieślniczymi winiarniami. Duże państwowe winiarnie znajdują się w Ankarze, Izmirze, Nevşehir, Mürefte i Tokat. Turcja produkuje 650 tys. hektolitrów wina (2004), w tym wina stołowe (wytrawne, półwytrawne, półsłodkie), wina wzmacniane i musujące, 520 tys. hektolitrów wódki gronowej (raki) oraz niewielkie ilości brandy, ginu i likieru. Reszta winogron technicznych jest używana do produkcji soku winogronowego, bekmes, pastylek i sujuk. 40% produkcji wina przypada na sektor publiczny, 60% na sektor prywatny; wódka gronowa jest w całości produkowana w sektorze publicznym. Najbardziej znane wina tureckie to Trakiya Beyaz, Trakiya Kirmizi, Hozbağ, Buzbağ, Kalebağ Beyaz, Kalebağ Kirmizi, Narbağ, Yurgup, Misbağ itd. Turcja eksportuje około 70.000 hl wina do Szwecji, Szwajcarii, Niemiec, Wielkiej Brytanii, Danii, Holandii i Kanady. Ministerstwo Rolnictwa, Leśnictwa i Spraw Wiejskich zajmuje się uprawą winorośli i produkcją wina. Prace badawcze w całym kraju prowadzone są przez organizacje badawcze, których centralnym punktem jest Instytut Badawczy, a także wydziały rolnicze i instytuty podległe państwowemu monopoliście Tekel. Główne obszary badań to rozwój standaryzacji, selekcji, adaptacji, technik i technologii uprawy winogron w celu zwiększenia ilości i jakości zbiorów; poprawa technologii produkcji wina.

Źródła: Garoglio P.G. Encyklopedia vitivinicola mondiale. - Milano, 1993. - V.2; Yavuzeser A., Gurkan T. L'economie viti-vinicole en Turquie. - Bull, de l'O.I.V., 1999, V.52, No. 577; Situation de la viticulture dans le monde en 1983. - Bull, de l'O.I.V., 2004, V.57, nr 645.