11 lutego 2025 19:55

Surowce

Surowce, przedmioty pracy, które zostały już poddane efektom pracy ludzkiej, ale podlegają dalszej obróbce. Surowce są wykorzystywane jednorazowo w procesie produkcyjnym i w pełni przenoszą swoją wartość na wytworzone produkty. W przemyśle winiarskim głównym surowcem są winogrona. Stanowi on około 90% kosztów produkcji materiału winiarskiego. Podstawowymi cechami winogron jako surowca do produkcji wina są: sezonowość produkcji, ograniczony okres przechowywania po zbiorze, możliwość wykorzystania tego samego gatunku do produkcji różnych nazw win, wysoki stopień wpływu jego jakości na jakość wyrobów gotowych. Na jakość produkcji wina i jego wydajność duży wpływ mają proporcje poszczególnych składników grona winogronowego (miąższ, skórki, łupiny, pestki), które zależą od odmiany winorośli, stopnia dojrzałości i specyficznych warunków uprawy. Skórki winogron mają największy ciężar właściwy i służą do wyrobu głównego produktu - materiałów winiarskich, które poddawane są skomplikowanej obróbce przy produkcji spirytusu koniakowego. Płyn pozostały po produkcji alkoholu (bard koniak) służy jako surowiec wyjściowy do ekstrakcji kwasu winowego. Pozostałe części kiści winogron (osady, wycisk, resztki drożdży, winian) są surowcami wtórnymi. Wytłoki i osady drożdżowe mogą być w pełni przetworzone do produkcji spirytusu surowego, wapna winnego, oleju, kwasu winowego itp. Surowcem do produkcji wina wtórnego jest materiał winiarski. W zależności od przeznaczenia, wtórny surowiec winiarski można podzielić na 3 grupy: do wtórnego przetworzenia w tej samej winiarni, w której został pozyskany; dla innych gałęzi przemysłu; na paszę dla zwierząt gospodarskich. Głównymi naturalnymi wskaźnikami efektywności wykorzystania surowców są: w winiarstwie pierwotnym - wydajność materiałów winiarskich z 1 tony winogron (lub zużycie winogron na odpowiednią jednostkę produkcji); w winiarstwie wtórnym - zużycie materiałów winiarskich na 1000 dali gotowego wina. Wskaźnikiem wartościowym efektywności wykorzystania winogron jest surowcochłonność, definiowana jako stosunek wartości surowców (np. winogron) zużytych do produkcji materiałów winiarskich do wartości produkcji brutto, zbywalnej lub znormalizowanej netto.

Źródła: Optymalizacja wykorzystania surowców w przemyśle winiarskim. - K., 1974; Koncentracja i specjalizacja produkcji w przemyśle spożywczym / red. I. D. Błaż. D. Błaż. - Moskwa, 2001.