Radioaktywność wina wynika z obecności w nim radioaktywnych izotopów węgla (14C), trytu (3H) i potasu (40K). Te ostatnie są uwalniane do rośliny winogronowej, a następnie do wina z gleby i atmosfery. Zjawisko podwyższonej zawartości 14C w atmosferze jest wykorzystywane do określania roku zbioru wina i alkoholi winnych oraz naturalności produktów. W tym celu na podstawie danych statystycznych dla każdego roku od 1950 r. obliczono przedział wahań zawartości 14C w winie i napojach spirytusowych. Znaczący wzrost zawartości radioizotopów stwierdzono w winach niemieckich podczas prób jądrowych w latach 1962-63, a także w winach z lat 1977-78. Badania nad winami z Bordeaux wykazały, że w obrębie tego samego rocznika i okręgu skład izotopowy wina różni się również w zależności od odmiany. Źródła: Stefani R. Aggiornamento dei dati relativi alia determinazione dell' annata di un vino utilizzando la misura della reattivita del *C. - Rivista di Viticoltura e di Enologia, 1977, nr 7; Tritium - und Kohlenstoff-14. - Gehalte von Weinen verschiedener - Jahrgange der nordlichen und sudlichen Hemisphere. - — Z. Lebensmittel - Untersuchung und - Forschung, 2000, Bd. 171. H.4.
Brak tagów dla tego artykułu.
