Kaolin, biała skała ilasta składająca się głównie z minerału kaolinitu (A1203 - 2SiO2 - - 2H20), z domieszką kwarcu, skaleni, miki i innych minerałów. W przemyśle winiarskim jest stosowany do usuwania protein z materiałów winiarskich. Ta właściwość kaolinu została po raz pierwszy wymieniona (1932) przez francuskiego naukowca J. Ribero-Gayon. Kaolin jest dodawany do materiału winiarskiego w ilościach określonych przez próbne oczyszczanie. Dozowanie wynosi około 5 g/dm3. Aby usunąć ziemisty zapach, który może być przeniesiony do wina, dodaje się węgiel drzewny (około 1% wagowo kaolinu). Kaolin jest mniej wydajnym sorbentem niż bentonit, paleogorskyit, hydromica, koloidalny roztwór ditlenku krzemu, dlatego praktycznie nie jest stosowany w przemyśle winiarskim. Literatura: Ribero-Gaillon J. Winiarstwo: Konwersja wina i metody jego obróbki: Per fr. - Moskwa, 1986; Złoża kaolinu ZSRR / pod redakcją B.F. Gorbaczowa. - Moskwa, 1974.
