Destylacja drożdży i soku dyfuzyjnego, otrzymywanie alkoholu surowego z drożdży i soku dyfuzyjnego. Prowadzone w trójkomorowych destylatorach okresowych i ciągłych oraz w zakładach destylacji. Destylacja (destylacja) obejmuje głównie płynne drożdże. Wyciśnięte lub zagęszczone drożdże są przed destylacją rozcieńczane wodą lub niskoprocentowym alkoholem do 8-10 % ciał stałych; osad drożdżowy win wzmocnionych po rozcieńczeniu, jak również słodki sok dyfuzyjny są poddawane fermentacji. Destylację przeprowadza się w następujący sposób: kadź napełnia się drożdżami (lub nalewką) do 50-60% objętości i ogrzewa się otwartą parą. Powstałe pary wodno-alkoholowe, po wzmocnieniu w kolumnie alkoholowej i deflagmatorze, dostają się do chłodziarki, gdzie są skraplane i chłodzone. Po zmniejszeniu zawartości alkoholu w destylacie do 20% obj. destylat jest destylowany bez utwardzania. Średnia zawartość alkoholu 60 % r.V. jest przekazywana do destylacji, a destylat o niskim stopniu czystości do 20 % r.V. jest zbierany oddzielnie i wykorzystywany do kolejnej destylacji lub do rozcieńczania drożdży. Destylatory trójczłonowe są mało wydajne, dlatego stosuje się je tylko w małych destylarniach. Nowoczesne instalacje destylacyjne wykorzystują głównie jednokolumnowe (lub dwukolumnowe) aparaty destylacyjne: płynne drożdże (napar) są pompowane ze zbiornika aparatu do deflegmatora, gdzie są podgrzewane do temperatury 60-70°C przez ciepło kondensacji par wodno-alkoholowych skraplających się na zewnętrznej powierzchni rur. Z deglefikatora podgrzane drożdże trafiają na górną tacę kolumny oddzielającej (kadzi). Z dna kadzi wydobywa się para wodna, która skrapla się i podgrzewa drożdże do temperatury wrzenia. W miarę jak drożdże (lub napar) spływają po panewce, tracą swoje lotne składniki i są ewakuowane z dna wieży przez tunel bard. Powstała w ten sposób para wodno-alkoholowa wznosi się do wzmacniającej (alkoholowej) części kolumny, wzmacnia się i wchodzi do deglegmatora, gdzie ulega częściowej kondensacji. Powstały kondensat (flegma) spływa do górnej tacy kolumny spirytusowej w przeciwprądzie z parami wodno-alkoholowymi. Lżejsze opary alkoholu, które nie skropliły się w deflagratorze, dostają się do urządzenia chłodniczego, gdzie ulegają kondensacji, tworząc spirytus surowy. Ten ostatni, po przejściu przez latarnię alkoholową i płaszcz kontrolny, odprowadzany jest do kolektora alkoholowego. Okowita surowa uzyskana w wyniku destylacji świeżych drożdży jest lepszej jakości niż okowita surowa uzyskana z soku dyfuzyjnego, dlatego należy je zbierać oddzielnie.
