Wina kourdamese, wina deserowe typu Beni Carlo. Charakteryzuje się intensywnym rubinowym kolorem z cebulowymi tonami i złożonym bukietem z czekoladowymi podtekstami. Zawartość alkoholu: 16% objętości, cukier 16-23 g/100 cm3, kwasowość miareczkowa - 5-6 g/dm3. Po raz pierwszy wino tego typu zostało przygotowane w 1927 roku i nosiło nazwę typu St Raphael, później nazwano je Kourdamir. Rozwój technologii wina typu Beni-Carlo w Rosji został zapoczątkowany w 1907 roku przez S. D. Dołganowa i Z. G. Dubinina w winnicy w Kurdamir (obecnie Azerbejdżan) z winogron Shirvan Shahi. Technologia produkcji win z Kurdamiru została doprecyzowana (G. L. Episkopyan, 1955; M. A. Gerasimov, 1962), jednak główne zasady (selekcja moszczu, destylacja zacieru, starzenie destylowanego zacieru) pozostały, a metodę tę nazwano winiarstwem kurdamirskim. Dubinin nazwał tę metodę wątpliwą. Schemat technologiczny produkcji: winogrona zbierane są przy zawartości cukru przekraczającej zawartość cukru w winie o 5 g/100 cm3 (2 g/100 cm3 musi zostać poddane fermentacji, 3 g/100 cm3 to przybliżone rozcieńczenie zawartości cukru w fermentującym moszczu podczas destylacji), winogrona są miażdżone za pomocą separatora grzebieniowego. Miazga jest zasiarczana w ilości 75-100 mg kwasu siarkowego na 1 kg miazgi. Z zacieru oddziela się część moszczu (20-50%) i kieruje do produkcji wytrawnych i mocnych surowców winiarskich (metoda ta nie jest stosowana w Mołdawii i na Ukrainie). Po odciągnięciu części moszczu (lub jego braku), zacier poddaje się fermentacji (co najmniej 2 g/100 cm3 cukru) i alkoholizacji. Okres dojrzewania destylowanego zacieru do win: Kyurdamir - 50-60 dni; Shemakha - 10-15 dni; Nectar - 45 dni; Chumai - 20-30 dni z dokładnym mieszaniem w pierwszych 2-3 dniach. Destylowany materiał winiarski jest oddzielany od zacieru, klarowany, drożdżony, mieszany i dojrzewa przez 3 lata. Literatura: Egorov A. A. Zagadnienia produkcji wina. - Moskwa.
