Węgiel aktywny, bezwonny i bezsmakowy adsorbent węglowy o dobrze rozwiniętej porowatej strukturze. Najczęściej występuje w postaci granulek. Dobrze adsorbuje substancje organiczne, ale słabo amoniak i wodę. Adsorpcja w mikroporach (3,0 nm, objętość właściwa do 0,6 cm3/g) jest głównie mechanizmem wypełniania objętości, w mezoporach (3,0 - 200 nm, objętość właściwa do 0,5 cm3/g, powierzchnia właściwa do 400 m2/g) zachodzi adsorpcja polimolekularna i kondensacja kapilarna. Makropory (wielkość 200 nm, objętość właściwa do 1,2 cm3/g, powierzchnia właściwa do 2 m2/g) w węglu aktywnym pełnią funkcję transportową. W warunkach przemysłowych węgiel aktywny otrzymuje się w wyniku aktywacji węgla kamiennego i drzewnego, karbonizacji torfu, drewna, łupin orzechów kokosowych itp. w temperaturze 500°-900°С, a także podczas rozkładu polimerów syntetycznych, np. polichlorku winylidenu. Węgiel aktywny jest stosowany w przemyśle winiarskim do odbarwiania win oraz do eliminacji wad smakowych i zapachowych w produkcji win aromatyzowanych. We Francji i niektórych innych krajach jest on używany tylko do odbarwiania win. Gatunki węgla aktywnego zalecane do produkcji wina to: A-alkaliczny, suchy; B-kwaśny (pH 4-6); C-neutralny (pH 6-9), wilgotny. Zdolność klarowania błękitu metylenowego musi wynosić 70-75%, zawartość popiołu 6%, a zawartość żelaza nie więcej niż 2%.
