Turbidymetria (z łac. turbidus i ... meteria), metoda analizy mediów mętnych oparta na pomiarze intensywności pochłanianego przez nie światła.
Stężenie, lub gęstość dyfuzji, zawiesiny jest określana przez pomiar ilości światła przepuszczonego przez nią w strumieniu transmitowanym (w przeciwieństwie do nefelometrii, gdzie stężenie zawiesiny jest określane w odbitym strumieniu światła) za pomocą kolorymetrów fotoelektrycznych i turbidymetrów, podobnych do kolorymetrów, ale bez filtrów. Turbidymetria wymaga dokładnej obserwacji warunków fazy rozproszonej i jest zalecana do analizy bardziej stężonych zawiesin. Odmianą turbidymetrii jest miareczkowanie turbidymetryczne, w którym punkt końcowy miareczkowania jest ustalony na poziomie maksymalnej wartości otrzymanego zmętnienia. W przemyśle winiarskim turbidymetria jest stosowana do określania stężenia drożdży w zawiesinach drożdży oraz do oceny mętności moszczu i materiałów winiarskich.
Literatura: Alekseev V. N. Analiza ilościowa. - 4. wydanie - Moskwa, 1972.
