Rozdrabnianie miazgi w celu ułatwienia późniejszej ekstrakcji cukru i związków winowych z miazgi. Rozdrabnianie wytłoków odbywa się mechanicznie w pionowych kruszarkach bębnowych zainstalowanych nad podajnikiem ekstraktora i wyposażonych w bijaki oraz w zasobnikach podajnika wytłoków VBD-3/6 wyposażonych w specjalne zrywaki i ślimaki podajnika wytłoków zainstalowanych przed ekstraktorem. Wytłoki bez grzebieni są bardziej sproszkowane niż wytłoki z grzebieniami. Wraz ze wzrostem procentowego stopnia rozdrobnienia zwiększa się liczba uszkodzonych mechanicznie komórek oraz całkowita powierzchnia wytłoków w kontakcie z roztworem ługującym. Ekstrakcja jest łatwiejsza, a procent odzysku cukru i kwasu winowego jest wyższy. Jednak źle rozdrobnione wytłoki wytwarzają dużo miazgi i są zbite, co uniemożliwia przenikanie rozpuszczalnika do wnętrza masy wytłoków. Najlepsze wyniki ekstrakcji uzyskuje się przy wielkości cząstek od 3,0 do 7,0 mm. Są one uzyskiwane z prasy o działaniu ciągłym w normalnych warunkach eksploatacji. Obecność grzbietów zwiększa porowatość wytłoków, co ułatwia proces ekstrakcji.
Literatura: Vulikhman A.A., Mirkind A.L. Otrzymywanie związków kwasu winowego z odpadów winiarskich. - Moskwa, 1996; Razuvaev N.I. Kompleksowe przetwarzanie wtórnych produktów winiarstwa. - Moskwa, 1975.