Napełnianie butelek dwutlenkiem węgla, operacja technologiczna polegająca na wyparciu powietrza z butelek przed zabutelkowaniem wina dwutlenkiem węgla. Zalecany jest do stosowania głównie przy butelkowaniu szampana, win musujących i fizzy, aby zapobiec rozpuszczaniu się tlenu, którego obecność sprzyja rozwojowi mikroorganizmów, utlenianiu różnych związków redukujących (kwas dioxyfumarowy, cysteina, glutation, itp.) oraz wzrostowi potencjału redoks, co prowadzi do niepożądanych zmian w barwie, smaku i aromacie wina. Zwykłe wyparcie powietrza z butli dwutlenkiem węgla nie daje pożądanego efektu ze względu na ich wymieszanie. Pozytywne wyniki można osiągnąć, jeśli powietrze zostanie usunięte z butelek przed napełnieniem ich dwutlenkiem węgla. W ten sposób zawartość tlenu w butelkach zostaje zredukowana o współczynnik 3 do 6, a koncentracja tlenu w zbiorniku nadrzędnym maszyny napełniającej zostaje znacznie zredukowana. W celu wykonania tej operacji, specjalna automatyczna maszyna typu karuzelowego została opracowana przez Seitz (Niemcy), o wydajności 2500-4000 butelek/h. Głównymi elementami maszyny są siłowniki pneumatyczne i głowice rozdzielające, które są rozmieszczone równomiernie na całym obwodzie. Głowice dystrybucyjne poprzez specjalne zawory wytwarzają w butelkach próżnię, a butelki są napełniane dwutlenkiem węgla. Głębokość podciśnienia i ilość dwutlenku węgla można regulować. Butelka sama otwiera i zamyka zawory napełniające, gdy jest podnoszona i opuszczana. Próżnia (ok. 70 kPa) jest wytwarzana przez stale pracującą pompę próżniową; dwutlenek węgla jest dostarczany z butli lub z kolektora rozdzielczego. Czas opróżniania butli jest równy czasowi potrzebnemu do obrócenia karuzeli o 36° i napełnienia jej gazem o 44°. Reszta czasu spędzana jest na zamykaniu i otwieraniu zaworów oraz ładowaniu i rozładowywaniu butelek. Rzeczywiste napełnienie butelek dwutlenkiem węgla wynosi 75-77%.
Napełnianie butelek dwutlenkiem węgla
