Klej rybny spożywczy, suchy klej naturalny wytwarzany z pęcherzy pławnych jesiotra i suma; stosowany w przemyśle winiarskim do klejenia win wysokogatunkowych w celu ich klarowania i stabilizacji przed zmętnieniem koloidalnym. Występuje w postaci stałych płytek, włókien i proszku o białawo-kremowym lub kremowym kolorze z perłowym odcieniem, zapach rybny. Klej rybi pęcznieje w zimnej wodzie i staje się nieprzezroczysty. Rozpuszcza się prawie całkowicie w ciepłej zakwaszonej wodzie i winie. Rozróżnia się belugę, jesiotra, suma, jesiotra ostronosego i inne rodzaje kleju; według jakości najwyższe, pierwsze i drugie klasy. Najlepszej jakości jest klej z belugi, który zawiera bardzo mało tkanki łącznej. Produkowany jest w płytkach o wymiarach 30 x 40 cm, grubości 2-3 mm, o mętnobiałym kolorze. Najwyższej jakości klej z belugi produkowany jest z pęcherzy belugi poławianych w Morzu Kaspijskim oraz w dorzeczu rzeki Kura. Ponieważ spożywczy klej rybny łatwo koaguluje z taniną, stosuje się go głównie do klarowania win o niskiej zawartości fenoli. Do glazurowania szampana i roczników białych win stołowych należy używać najwyższych i pierwszych odmian kleju rybnego; klej drugiego typu, który ma zapach i smak oleju rybnego, a także bielony (traktowany bezwodnikiem siarkowym) nie jest zalecany do klejenia materiałów winiarskich. Patrz także: oczyszczanie wina.
Literatura: Meyer-Oberplan M. Klarowanie i stabilizacja wina, szampana i słodkiego soku: Tłumaczenie z języka niemieckiego - Moskwa, 2000; Materiały pomocnicze w winiarstwie. - Moskwa, 1991; Kishkovsky 3. N., Merzhanian A. A. Technologia wina. - Moskwa, 2004.
