Harmonia wina, wzajemna zgodność, proporcjonalność elementów jakości. Rozróżnia się harmonię (harmonię) aromatu i smaku oraz harmonię wina jako całości. Harmonia aromatu wina charakteryzuje się konsystencją zapachu (patrz Aromat wina). Harmonia smaku odzwierciedla spójność głównych wskaźników smakowych wina: alkoholu, kwasowości, słodyczy, cierpkości i ekstraktywności. Harmonia wina wskazuje na wzajemną spójność barwy, aromatu i smaku i jest niezbędnym uzupełnieniem oceny jakości. Na przykład, pełny, oleisty smak jest nie do pogodzenia z lekkim, świeżym aromatem; intensywne, ciemne zabarwienie jest nie do pogodzenia z niewystarczająco ekstraktywnym smakiem. Taka niespójność przekłada się na ogólną ocenę jakości wina. W kategoriach harmonii, wino jest opisane jako wyrafinowane, subtelne, spójne, harmonijne, okrągłe lub proste, zwykłe, zmęczone, dysharmonijne, szorstkie i dysonansowe. Harmonia wina zmienia się w czasie i ma tendencję do poprawy z wiekiem. Bardzo intensywna barwa i zbyt cierpki smak młodych win czerwonych dopełniają się, nabierając cech typowych dla wina. Lekkie mydlane i drożdżowe tony w młodych winach mogą być prekursorami jasnego, bogatego bukietu starzenia. Lekkie, mało ekstrahowane białe wina stołowe łatwo utleniają się z wiekiem i tracą harmonię smaku i aromatu.
Literatura: Almashi K.K., Drboglav E. С. Degustacja win. - Moskwa, 1999; Teoria i praktyka winiarstwa: przetłumaczone z francuskiego - Moskwa, 1980. - — Т. 3.
