Fumigacja bezwodnikiem siarkowym, spalanie siarki w obecności tlenu z powietrza w celu wytworzenia dwutlenku siarki. W przemyśle winiarskim fumigacja jest stosowana do wprowadzania dwutlenku siarki do moszczu i wina oraz do dezynfekcji pustych drewnianych pojemników i pomieszczeń. Siarka jest stosowana w różnych formach. Konwencjonalne knoty siarkowe wykonane są z paska materiału lub cienkiej tektury impregnowanej roztopioną siarką. Waga takiego paska to 40-45 g, a waga podkładu to ok. 5% masy całkowitej. Podczas dymienia beczek knoty siarkowe palone są w specjalnych urządzeniach - kadzidełkach z kubkami na dolnej części lub w tubach. Do fumigacji beczek, kadzi, siarka jest spalana poza zbiornikiem, a powstały dwutlenek siarki jest przesyłany do zbiornika. Stosuje się również granulki siarki o wadze od 2 do 10 g, które są wygodniejsze niż paski. Podczas fumigacji moszczu i wina należy pamiętać, że ilość SO2 faktycznie pochłanianego jest o połowę mniejsza niż ilość wytwarzana podczas spalania siarki. Dezynfekcja powietrza dwutlenkiem siarki w zakładach produkcyjnych odbywa się poprzez spalanie siarki w ilości 3-6 g na 1 m3 zazwyczaj w nocy przed weekendem. Zaletą stosowania knotów lub tabletek siarkowych przed siarczynem jest ich taniość, niemożność ponownego zasiarczenia, łatwość użycia podczas przelewania, jeśli chcemy wprowadzić niewielkie ilości SO2. Wady: siarka w moszczu podczas fumigacji może powodować zapach siarkowodoru w winie; podane dawki bezwodnika siarkowego są przybliżone; gaz siarkowy nie może być wprowadzony bezpośrednio do wina: pusty zbiornik musi być najpierw poddany fumigacji, a następnie napełniony winem; metoda nie może być zmechanizowana lub zautomatyzowana.
Fumigacja bezwodnikiem siarkowym
