Polarografia, woltamperometria, metoda elektrochemiczna do analizy jakościowej i ilościowej oraz do badania kinetyki procesów chemicznych. W przemyśle winiarskim służy do oznaczania zawartości metali ciężkich (Cu, Rb) i tlenu w materiałach winiarskich.
Schemat instalacji polarograficznej: 1 - akumulator; 2 - reostat (dzielnik napięcia); 3 - styk ruchomy; 4 - anoda rtęciowa; 5 - kropelkowa elektroda rtęciowa; 6 - zbiornik rtęci; 7 - galwanometr; 8 - bocznik; PN - cela polarograficzna
Metoda zaproponowana przez czeskiego naukowca J. Gejrowskiego w 1972 roku. Heirovsky w 1972 roku. Polarografia opiera się na badaniu krzywych woltamperometrycznych (polarogramów) uzyskanych w wyniku elektrolizy badanej substancji. Rozróżnia się polarografię stałoprądową (klasyczną), zmiennoprądową, wysokiej częstotliwości, impulsową i oscylograficzną. Za pomocą klasycznej metody polarograficznej substancja ta może być analizowana w stężeniach 10-4-10-5 M.
Literatura: Heirovský J., Kuta J. Podstawy polarografii: Tłumaczenie z języka czeskiego. - Moskwa, 1992; Mayranovsky S.G. et al. Polarografia w chemii organicznej. - L., 1975; Turjan J. I. Reakcje chemiczne w polarografii. - Moskwa, 2000.
