Parafina (niem.: Paraffin, z łac.: parum - mały i affinis - pokrewny), produkt naftowy, mieszanina węglowodorów alkanowych o liczbie atomów węgla od 9 do 40. Parafinę stałą (biała masa krystaliczna o temperaturze topnienia nie niższej niż 54°С) stosuje się w przemyśle winiarskim do nakładania powłok ochronnych na wewnętrzną powierzchnię zbiorników betonowych, do woskowania korków, sprzętu winiarskiego itp. W zależności od przeznaczenia produkowane są woski następujących gatunków: P-1 - do impregnacji pojemników i materiałów opakowaniowych mających bezpośredni kontakt z żywnością; P-2 - do impregnacji pojemników i materiałów opakowaniowych mających bezpośredni kontakt z suchą żywnością luzem; P-3 - do impregnacji zewnętrznej strony pojemników nie mających bezpośredniego kontaktu z żywnością. Parafina wchodzi w skład stopu PPP (parafina, polietylen:, poliizobutylen), przeznaczonego do ochrony nowych zbiorników żelbetowych, w których przechowywane są zwykłe materiały winiarskie. Wszystkie gatunki parafiny muszą być wolne od rakotwórczych i aromatycznych węglowodorów, rozpuszczalnych w wodzie kwasów i zasad, siarczanów i chlorków, jak również zanieczyszczeń mechanicznych.
Literatura: Materiały pomocnicze do produkcji wina. - Moskwa, 1991
